بیماریهای زنان زایمان و نازایی

وب لاگ رسمی دکتر رویا پورقربان جراح و منخصص زنان زایمان و نازایی بورد تخصصی از دانشگاه تهران

بیماریهای زنان زایمان و نازایی

وب لاگ رسمی دکتر رویا پورقربان جراح و منخصص زنان زایمان و نازایی بورد تخصصی از دانشگاه تهران

توده ها و کیست های تخمدان

 

 

        توده ها و کیست های  تخمدان 


صوفیا روث برگر    -    تانجا پجوویک    -  فرهاد نزهت

      

              ترجمه :     دکتر    رویا    پورقربان


ادنکس ها در ناحیه اناتومیکی از لگن قرار دارند که شامل تخمدانها – لوله های فالوپ و ساختمانهای درون لیگامان پهن می باشد . تشخیص افتراقی توده های ادنکس پیچیده است زیرا طیف بسیاری از بیماریها ادنکس را درگیر مینمایند .توده های ادنکس بیشتر در خود تخمدان دیده میشوند و ازخواص ژنیتیکی و رشدی خاص دوره باروری و نیزاحتمال ایجاد نئوپلازی در این عضو ناشی میشوند.(1)در جریان بررسی یک توده ادنکس از انجائیکه تصویر برداری بخوبی تخمدان را از بافتهای اطراف جدا نمیکند تصویر حاصله ممکنست بسیار کمپلیکه باشد . همانطوریکه تخمین زده میشود 5% تا 10% از زنان در ایالات متحده زمانی در طول زندگیشان با تشخیص نئوپلازی تخمدان تحت عمل جراحی قرار میگیرند . (2)اگر اکثریت توده های ادنکس طبیعت خوش خیمی دارند ولی هدف اولیه از بررسی های تشخیصی رد مالیگنانسی می باشد .

بقیه در ادامه مطلب...........

ادامه مطلب ...

چسبندگیهای داخل شکم و روش درمان آن

      

        چسبندگیهای داخل شکم و روش درمان آن 


 

چسبندگی ها به ارتباطات بین سطوح متقابل صفاقی و غیر صفاقی ارگانهای داخل شکمی و جدار شکم در جایی که نباید ارتباطی داشته باشند اطلاق می شود. این ارتباطات می توانند بصورت باند (با یا بدون عروق خونی) شفاف و ظریف یا متراکم و سفت باشند. و نیز می توانند بصورت چسبیدن دو سطح به یکدیگر بدون وجود باند بین آنها مشاهده می شود.(1)

ایجاد چسبندگی تقریباً یک پیامد اجتناب ناپذیر در اعمال جراحی شکمی است. هر چند همه بیماران مبتلا به چسبندگی داخل شکمی علائم بالینی ندارند ولی تظاهرات بالینی آن از قبیل انسداد روده (زودرس- دیررس) ناباروری و درد مزمن لگنی یکی از مشکلات عمده در جراحی عمومی و جراحی زنان به شمار می رود.(2) از طرف دیگر ایجاد چسبندگی با افزایش هزینه های اجتماعی و اقتصادی همراه است.

ریسک فاکتورها و اهمیت بالینی چسبندگی ها

ریسک فاکتورهای ایجاد چسبندگی های لگنی شامل: سابقه بیماری التهابی لگن (PID) جراحی قبلی -  آپاندیست پرفوره- اندومتریوز و بیماری التهابی روده می باشد (3) علل شناخته شده دیگر چسبندگی عبارتند از پریتونیت باکتریال- رادیوتراپی- پریتونیت شیمیایی- راکسیون جسم خارجی- دیالیز صفاقی سرپایی طولانی مدت- اندومتریوز و بیماری التهابی لگن می باشد.(4) هر چند مهمترین عامل در بین تمام این ریسک فاکتورها سابقه عمل جراحی قبلی شکمی  می باشد.

 ایجاد چسبندگی بدنبال عمل جراحی شکم و لگن همچنان شایع است و عامل بسیاری از موربیدیته های بعد از عمل می باشد.

Menzies و Ellis (5) ثابت کردند که بعد از یک عمل جراحی شکمی در بیشتر بیماران چسبندگی ایجاد می شود. آنها مشاهده نمودند که بعد از تقریباً یک عمل جراحی داخل شکمی 93% بیماران چسبندگی داخل شکم داشتند. در حالیکه پره والانس وجود چسبندگی شکمی در کسانی که سابقه جراحی نداشتند 4/10% بود. مهم اینکه در طول یک سال بعد از عمل جراحی 1% بیماران دچار انسداد روده در اثر چسبندگی شدند.(5) و احتمال عود انسداد روده در اثر چسبندگی بعد از عمل نیز 12-11% بود.(6) بیشتر از 20% کل زنان مبتلا به انسداد روده را متخصصین زنان درمان می نمایند و گزارش شده است هیسترکتومی ابدومینال یکی از شایعترین اعمال جراحی است که می تواند انسداد روده بدنبال چسبندگی بعد از عمل را بهمراه داشته باشد.(7)

میرمکتومی با شیوع بیشتر چسبندگی ادنکس همراه است بخصوص اگر انسیزیون در قسمت قدامی رحم داده شده باشد.(8) در بیمارانی که با سابقه لاپاروتومی قبلی عمل لاپاروسکوپی صورت می گیرد احتمال وجود چسبندگی بین محل اسکار قدیمی با روده و امنتوم زیاد است. و نیز در انسیزیون میدلاین احتمال چسبندگی بیشتر از از انسیریون Pfannenstiel می باشد. از طرفی  بیمارانی که انسیزیون میدلاین جهت اندیکاسیون ژینکولوژیک صورت گرفته میزان چسبندگی بیشتر از زنانی است که هر نوع انسیزیونی جهت اندیکاسیون های مامایی صورت گرفته است. وجود چسبندگی در بیمارانی که سابقه عمل جراحی مامایی داشتند با نوع انسیزیون ارتباطی نداشت و چسبندگی های روده بیشتر در انسیزیون های میدلاین بالای ناف دیده می شد.

 21 بیمار دچار ترومای مستقیم به روده یا امنتوم چسبیده به محل تروکار حین عمل لاپاروسکوپی شدند.(9) چسبندگی های لگنی ممکن است موجب درد و نا باروری شوند. چسبندگی ها ممکن است در اثر انسداد مکانیکی لوله ها و جلوگیری ازانتقال تخمک موجب ناباروری شوند. حدود

20-15% از موارد نازایی در خانمها بعلت چسبندگی می باشد.(10)

Capsi و همکاران (11) یک رابطه معکوس را بین شدت چسبندگی لگنی و میزان حاملگی گزارش کردند. بعد از آزاد کردن چسبندگی ها میزان حاملگی به وسعت آسیب آدنکس و به درجات کمتر به شدت چسبندگی ارتباط داشت.(14-11) میزان حاملگی نیز به میزان 52-35% در میان خانمهای نابارور بعد از آزاد کردن چسبندگی افزایش یافت.

چسبندگی های اطراف تخمدان و لوله احتمالاً از رشد فولکیرلها در اثر گیر افتادن تخمدان جلو گیری می کند.(16) چسبندگی های اطراف لوله نیز همانند چسبندگی های داخل لوله می توانند حرکات لوله و انتقال تخمک را تحت تاثیر قرار دهند. تاخیر یا نرسیدن جنین به داخل حفره رحم که منجر به نازایی یا حاملگی خارج از رحم می شود می تواند عارضه ای از چسبندگی های پری توبال یا اینترا توبال باشد. نازایی ممکن است نه تنها در اثر اختلال عملکرد لوله بلکه بعلت ایجاد چسبندگی پس از درمان حاملگی خارج از رحمی به روش لاپاروتومی یا لاپاروسکوپی رخ دهد.(17)

درد مزمن لگنی (CPP) یکی از عوارض چسبندگی داخل شکمی است. چسبندگیهای لگن ثانویه به عمل جراحی یا در اثر بیماری التهابی روده و اندومتریوز یکی از شایعترین تغییرات مورفولوژیک در خانمهای مبتلا به درد مزمن لگنی می باشد.(18) درد یک طرفه لگن معمولاً در اثر ایجاد چسبندگی در همانطرف ایجاد می شود. یکسری مطالعات نشان داده اند که آزاد کردن چسبندگی با عمل جراحی به کاهش درد کمک می کند.

(20-19) نزهت و همکاران (21) نتایج کوتاه مدت و دراز مدت آزاد کردن چسبندگی روده ها را در بیمارانی که بعد از هیسترکتومی از درد مزمن لگنی شکایت داشتند بررسی کردند.

در مطالعه آنان 48 بیمار در فواصل دو هفته تا پنج سال بعد از آزاد کردن لوله ها به روش لاپاروسکوپی مورد معاینه قرار گرفتند. از بیماران درخواست شد که میزان بهبود درد خود را بعد از عمل بصورت: بهبود کامل یا نزدیک کامل (بهبود درد 100-80%)- کاهش قابل توجه درد (80-50 %)  یا کمتر از 50% کاهش درد و یا در گروه بدون کاهش درد گروه بندی نمایند.بررسی نتایج نشان داد که بعد از 8-2 هفته 39% از بیماران بهبود کامل و یا نزدیک به کامل در شدت درد_ 33% بهبود قابل توجه و 28% بهبود کمتر از 50% در میزان درد و بدون تغییر گزارش کردند. شش ماه تا یکسال بعد از لاپاروسکوپی 49% بهبود کامل یا نزدیک کامل- 15% بهبود قابل توجه و 36% بهبود کمتر از 50% یا بدون تغییر در میزان درد را ذکر کردند. دو تا پنج سال بعد از آزاد کردن لوله ها به روش لاپاروسکوپی 37% بهبود کامل یا نزدیک کامل _30% بهبود قابل توجه و 33% بهبود کمتر از 50% یا بدون تغییر در شدت درد ذکر نمودند.بعضی از بیماران نیز به یک تا سه بار عمل لاپاروسکوپی جهت ازاد کردن چسبندگی نیاز پیدا کردند. مولفین پیشنهاد کردند که آزاد کردن چسبندگی ها می تواند یک روش خوب برای کاهش درد در دراز مدت باشد.

بحث دقیق تر راجع به درد مزمن لگنی در فصل 15 آورده شده است.

چسبندگی های داخل شکم موجب بروز موربیدیته های بسیار بوده وکیفیت زندگی میلیونها نفر در سراسر دنیا را بشدت تحت تاثیر قرار می دهد. در ایالات متحده 303836 مورد بستری جهت عمل آزاد کردن چسبندگی ها بدنبال اعمال جراحی گوارشی در زنان در سال 1994 صورت گرفت این اعمال منجر به 864415 روز اقامت بیماران در بیمارستان و هزینه ای در حدود 3/1 بیلیون دلار شد.(22) مطالعه ای در سوئد نیز هزینه مستقیم 5695 دلار برای درمان جراحی یا غیر جراحی انسداد روده در اثر چسبندگی را برآورد نمود.(23) علاوه بر این تخمین زده شده بود که انسداد روده 2330 مورد بستری بیمارستان را در سال تشکیل می دهد که هزینه آن حدود 13 میلیون در سال برآورد شد.

از آنجاییکه ایجاد چسبندگی بعد از عمل یک فاکتور عمده در پیش آگهی باروری بیمار بدنبال اعمال جراحی است متخصص زنان باید مکانیسم ایجاد چسبندگی را دانسته و از بهترین روش برای آزاد کردن چسبندگی ها استفاده کرده وسایل یا ابزارهایی را برای جلوگیری از چسبندگی بکار ببرد 

ادامه مطلب .............

ادامه مطلب ...

اندومتریوز و روش درمان

 

درمان آندومتریوز به روش لاپاروسکوپی


 

بالنت برکر- توماس اچ اسن هسو- کیت ال لی سینا نزهت فرهاد نزهت 

و کامران نزهت.

ترجمه دکتر رویا پورقربان

 

آندومتریوز بیماری شایع زنان است که در سنین باروری دیده می شود. این بیماری با درد مزمن لگن و نازایی همراه می باشد که موجب پائین آمدن کیفیت زندگی و بروز موربیدیته سایکولوژیک و غیبت از کار می گردد. این بیماری در اثر وجود بافت اندومتر در خارج از محل طبیعی خود بخصوص در پریتوئن لگنی و همچنین در تخمدانها و سپتوم رکتوواژینال و بصورت نادر در پریکاردیوم و پلور وحتی در مغز ( 2 و 1) ایجاد می شود.

شیوع آندومتریوز لگنی %10-6% در جمعیت عادی زنان می باشد ولی درخانمهایی که از درد و ناباروری ویا هردوشکایت دارند به 50%-35 % می رسد.

 (3) این بیماری در زنان  سنین باروری تشخیص داده می شود هر چند بعلت تعدد علائم و نشانه ها و شک به بیماریهای دیگر تشخیص ممکن است مدت زمان طولانی بتعویق افتد.د ر میان بیماریهای ژنیکولوژیک فقط شیوع لیومیوها از آندومتریوز بیشتر است. (4) استاندارد طلاعی جهت تشخیص این بیماری لگنی بررسی جراحی با لاپاراتومی یا لاپاروسکوپی می باشد . روشهای درجه بندی مختلفی برای تعیین شدت بیماری ابداع شده است. کلاسیفیکاسیونی که توسط انجمن ناباروری امریکا در سال 1996 تدوین شده بیشتر ازهمه برای       staging این بیماری مورد استفاده قرار میگیرد.(5) بیماران مبتلا به اندومتریوز بر حسب مرحله بیماری علائم متفاوتی را نشان می دهند و درمان بستگی به سن بیمار وسعت بیماری _ شدت علائم و  همچنین تمایل به حفظ  باروری دارد.

معمولا درمان بعلت درد نازائی کاهش عملکرد مثانه ، حالب و روده ها ضرورت می یابد. این بیماری بطریقه طبی یا جراحی درمان میشود.

سابقه تاریخی

راکیتانسکی (6) آندومتریوز لگنی در لوله ها رحم و تخمدان را در سال 1860توصیف نموده است قبل ازسال 1960 درمان لزوما عبارت از هیسترکتومی و سالپنگوافورکتومی دو طرفه بود. (7) و از آن زمان تاکنون روشهای محافظه کارانه برای از بین بردن درد و حفظ باروری بیمار ابداع شده است.بعد از پی بردن به اثرات منفی ترومای جراحی وچسبندگی بعد از عمل در سیر بیماری استفاده از روشهای میکروسرجری در درمان این بیماری بکار گرفته شد و نتایج بهتری را بدنبال داشت. (8) ولی علیرغم آن عود بیماری از بین نرفت.(9) پیشرفتهای اخیر در تکنیکهای جراحی اندوسکوپی و افزایش پیچیدگی لوازم جراحی ، روشهای جدیدتر و لوازم جدیدتری را در اختیار جراح قرار داده است. (10)

اضافه نمودن یک دوربین فیلمبرداری کوچک به لاپاروسکوپ (ویدئو لاپاروسکوپی) بمیزان زیادی شیوع اعمال جراحی به روش اندوسکوپی را افزایش داد زیرا به این ترتیب جراح قادر می باشد در وضیعت ایستاده و با استفاده از بزرگنمایی دوربین اعمال جراحی را بهتر انجام دهد (12و11) نزهت و همکاران شروع به انجام جراحی هایGI  و GU    به روش لاپاروسکوپی در اواسط و اواخر دهه 80 نمودند (13)  ودر حال حاضر لاپاروسکوپی روشی مقبول برای انجام جراحی ها به روش کمتر تهاجمی می باشدکه با مشاهده نمای پانورامیک لگن میتوان در هنگام تشخیص جراحی مورد نیاز را انجام داد.

هر دوروش لاپاروسکوپی جراحی ولاپاراتومی در درمان بیماری و کاهش تعداد ایمپلنت های آندومتریوزی و بهبود دیسمنوره و درد لگنی و بهتر شدن باروری بیمار مفید بوده است. (8-14) هر چند با ا ین روشها به اندازه روشهای رادیکال نمیتوان کاملا به درمان قطعی بیماری دست یافت. (20-19)

ادامه مطلب......... 

ادامه مطلب ...

روش انتقال جنین بداخل رحم در ای وی اف

روش انتقال جنین بداخل رحم در عمل ای وی اف


ابتدایی ترین روش برای انتقال جنین روش "Clinical touch " بوده است. در این روش کاتتر انتقال جنین بداخل رحم به آرامی فرو برده میشود تا اینکه نوک آن با فوندوس رحم تماس حاصل نماید سپس آنرا mm 10-5 بیرون کشیده  و جنین به آرامی به بیرون رانده میشود.. پیگیری های بعمل آمده در مورد تکنیک انتقال جنین نشان داده است که ایجاد خونریزی رحمی  روی جنین اثر توکسیک داشته  و تحریک انقباضات رحم  نیز تاثیر منفی داشته است لذا تاکید بر انتقال آتروماتیک جنین افزایش یافته است . از آنجائیکه امروزه از تماس با فوندوس رحم اجتناب میشود توصیف "Clinical touch "بشکل استفاده ازروشهای دیگر با اجتناب از تماس با فوندوس تغییر یافته است ولی از ماشینهای اضافی برای تعیین محل نوک کاتتر " سونوگرافی " استفاده نمی شود. روشی که بکار میرود اکثرا روش "blind " است زیرا محل قرار گرفتن نوک کاتتر اثبات نمیگردد و بر اساس احساس سوبژکتیو خود جراح از محل قرار گرفتن کاتتر و یا با توجه به سایر علاین مانند خطوطی که بفواصل مساوی در طول کاتتر قرار دارند و عمق ورود را نشان میدهند عمل انتقال جنین صورت می گیرد .

سونوگرفی بعنوان روش کمکی در انتقال جنین ابتدا در اوایل تجربیات IVF در انسان بکار گرفته شد ولی این جنبه از تکنولوژی کمک باروری مورد علاقه زیادی واقع نشد تا اینکه پیشرفت در سایرجنبه های IVF مانند محیط کشت بعمل آمد در این زمان احتمال اینکه این روش بظاهر بی ضرر میتواند نتایج کلی این مراحل پیچیده  را بر هم زند مورد توجه واقع شده بود ولی تلاشی برای استفاده از سونوگرافی در روند انتقال جنین صورت نمی گرفت.اولین مطالعه ای  که برای روشن نمودن اثرات سونوگرافی وبیان نکات منفی انتقال جنین به روش "blind" صورت گرفت 12 مورد انتقال جنین به روش "Clinical touch " را با 16 مورد با استفاده ز سونوگرافی ترانس ابدومینال با یکدیگر مقایسه نموده بود .(1) وقتی سونوگرافی انجام می شد کاتتر تا اندازه ای وارد حفره رحم میشد که در سونوگرافی دیده میشد که در اثر تماس با فوندوس رحم خمیده شده است سپس اندکی بیرون کشیده می شد و انتقال جنین صورت می گرفت . در 3 نفر از 16 مورد انتقال جنین که با هداین سونوگرافی صورت میگرفت (8/18%) دیده شد که در زمانی که جراح فکر میکرد کاتتر را درست جایگذاری کرده است  نوک کاتتر در مجاورت دیواره خلفی رحم بود و ا و تا زمانیکه با توجه به مشاهدات سونوگرافی به او هشدار داده شد از محل نامناسب کاتتر بی اطلاع بود. این یافته نشان داد که شواهد کلینیکی برای تعیین محل کاتتر ممکنست کافی نباشند.

روش انتقال جنین بکمک سونوگرافی از نظر سوبژکتیو آسان بود  و میتواند از "operator bias" جلوگیری کرده باشد . میزان خون با اسیب دیدگی با کاتتر نیز کمتر بود . مولفین اشاره کردند که با توجه به تعداد کم بیمارانی که وارد مطالعه شده بودند انها دلایل آماری برای اثبات اینکه این روش انتقال جنین بهتر است ندارند ولی بیان کردند که در این زمینه تحقیقات بیشتری مورد نیاز می باشد.

غیر قابل اعتماد بودن روش سنتی انتقال جنین در یک مطالعه دیگر نیز که بکمک سونوگرافی واژینال انجام شده بود نشان داده شد.این مطالعه نشان داد که از میان 121 مورد پی در پی  انتقال جنین در 4/17%  موارد نوک کاتتر در مجاورت فوندوس و در 4/7% در مجاورت لوله بوده است. (2) گاهی برای جاگذاری کاتتر نیاز به مانیپولاسیونهای زیادی می باشد و شاید  خارج نمودن اسپیکولوم  و گذاشتن  پروب واژینال نقشی در جاگذاری نهایی کاتتر داشته باشداگر چه معمولا پزشک از محل قرار گرفتن کاتتر نسبت به لند مارکهای آناتومیک بی اطلاع است .  

ادامه مطلب....... 

ترجمه از دکتر رویا پورقربان

ادامه مطلب ...

روش برداشتن تخمک در ای وی اف

 

روش برداشتن تخمک در جریان عمل  ای وی اف


 

برداشتن تخمک در عمل ای وی اف بکمک سونوگرافی انجام میگیرد روش این عمل در  

 

زیر به تفضیل مورد بحث و بررسی قرار میگیرد 

 

ادامه مطلب.........

ادامه مطلب ...

سونوگرافی ترانس واژینال

 


                       سونوگرافی ترانس واژینال   


سونوگرافی ترانس واژینال (TVS ) روشی بی خطر و نسبتا غیر تهاجمی بوده و در اغلب کلینیک ها به اسانی در دسترس میباشد . با توجه به این نکات سونوگرافی بعنوان اولین مدالیته تشخیصی در بیماران مبتلا به ناباروری مورد استفاده قرار می گیرد . علاوه بر اسکرینینگ پاتولوژی رحمی - پوزیشن رحم و زاویه یوتروسرویکال  نیز برای کمک به کاتتریزاسیون بعدی رحم میتواند ثبت گردد . فاز قاعدگی ظاهر اکو اندومتر را تغییر میدهد .در انتهای فاز پرولیفراتیو اندومتر حالت سه لایه دارد (شکل 2-2-7)

اکو اندومتر بعد از تخمک گذاری در فاز ترشحی هموژن تر  و  اپاک می باشد . با استفاده از ترنسدیوسر با رزولوشن بالا TVS   قادر به تشخیص پولیپهای اندومتر (شکل 3-2-7) لیومیومها گاهی اوقات سینشیا های درون رحم (شکل 6-2-7)و انومالیهای مولرین مانند بای کورنیت یا رحم سپتوم دار نیز می باشد . (9)

محدودیت  TVS ناتوانی در لوکالیزاسیون دقیق ضایعات داخل رحم  و افتراق میومهای اینترامورال از ساب موکوزال می باشد .بعلاوه فاز سیکل قاعدگی ممکنست در تشخیص ضایعات جزئی داخل رحم تداخل نموده و ایجاد مشکل نماید . این محدودیتها بعنوان محرکی برای ایجاد روش سونوهیستروگرافی عمل نمود .تکنیکی که سونوگرافی را اتساع حفره رحمی ترکیب می نمود.

سونوهیستروگرافی

سونوهیستروگرافی یا سونوگرافی با تزریق سالین (SIS )عبارت از تزریق سالین داخل حفره رحم در جریان سونوگرافی می باشد .این تکنیک TVS را باقدرت تشخیصی بسیار بالایی همراه نموده و براحتی در مطب قابل انجام می باشد . همانند HSG زمان ایده ای انجام سونوهیستروگرافی فاز فولیکولاربعد از اتمام سیکل قاعدگی می باشد .اگر چه برای بیماران با سرویکس Patulous باید از کاتتر بالون دار استفاده کرد ولی در بیماران نولی پار میتوان براحتی از یک کاتتر (IUI) بدون بالون برای اینکار استفاده نمود.

در یک مطالعه پروسپکتیو در مورد شش نوع مختلف کاتتر تفاوت چندانی از نظر سهولت استفاده و قابلیت اعتماد بین انها دیده نشد.(20) با استفاده از تکنیک استریل یک بالون کاتتر در داخل سرویکس قرار داده میشود و سالین گرم یا رینگرلاکتات به ارامی تزریق می گردد و کاویته از جهات طولی و عرضی مورد بررسی قرار میگیرد. در انتهای کار اگر از کاتتر بالون دار استفاده شده است باید بالون تخلیه گردد تا قسمتهای پایین اندومتر نیز بدقت مورد بررسی قرار بگیرد. عوارض بندرت دیده میشود. ایجاد کرامپ و رفلکس وازووگال در کمتر از 9% بیماران دیده میشود.(21) و ریسک عفونت کمتر از 1% گزارش شده است . (22)

بنظر می رسد در تشخیص پاتولوژی های داخل رحم سونوهیستروگرافی بهتر از HSG باشد و 90% از انومالیها را در بیماران نابارور بدرستی تشخیص داده است .(23) این نتایج با نتایج بدست امده از بیماران مبتلا به خونریزی غیر طبیعی رحم در بخش زنان مطابقت دارد که گزارش شده است سونوهیستروگرافی در تشخیص پاتولوژی های داخل رحم و پولیپ اندومتر بترتیب 87% و 93% حساسیت داشته است . (25و24)

در مقایسه با سونوگرافی ترانس واژینال معمولی حساسیت

 (93% در مقابل 65%) و ویژگی (94% در مقابل 76%) سونوهیستروگرافی در تشخیص پولیپ اندومتر در بیماران مبتلا به خونریزی غیر طبیعی رحم بیشتر بوده است (25)

هیستروسالپنگوگرافی یا عکس رنگی رحم

 

هیستروسالپنگوگرافی یا عکس رنگی رحم

 

از انجائیکه هم پاتولوژی لوله ها و هم رحم را نشان میدهد هیستروسالپنگوگرافی (HSG) یکی از مراحل اصلی بررسی های اولیه ناباروری می باشد . HSG روشی قابل اعتماد بوده و بخوبی تحمل می شود . علاوه بر کاربرد تشخیصی این روش اثرات درمانی نیز دارد  

ادامه مطلب........ 


ادامه مطلب ...

هیستروسکوپی

          


               هیستروسکوپی وبررسی حفره اندومتر  

 

                    در بیمار مبتلا به ناباروری 

                         ریچارد او برنی      و امین ا میلکی 


 انومالیهای رحمی در بیماران نابارور شیوع بالایی دارد و پره والانس  ان حدود50% است .(3-1) و بنظر میرسد این موارد در  30% از زوجها که بعلت نازایی مولتی فاکتوریال تحت درمانهای پیشرفته ناباروری قرار میگیرند نقش عمده ای داشته باشند.(4) در کسانی که تحت IVF قرار میگیرند در صورت وجود انومالیهای کاویته رحم میزان حاملگی پایین تری گزارش شده است .( 7-5)  پاتولوژی رحم فاکتور کلیدی در نتایج ناهماهنگ حاملگی در گیرندگان مشترک اووسیت در برنامه اهداء تخمک می باشد. (8) مهم اینست که اصلاح این انومالیها با افزایش میزان حاملگی همراه بوده است . (3) بنابراین بررسی زوجهای نابارور باید بررسی کاویته اندومتر را نیز شامل گردد . بطور سنتی بررسی های اولیه ناباروری شامل هستروسالپنگوگرافی برای تعیین باز بودن لوله های فالوپ  و بررسی حفره اندومتر می باشد .مدالیته های دیگر برای بررسی حفره اندومتر بعدها بوجود امدند . که اینها شامل سونوگرافی ترانس واژینال و سونوهیستروگرافی و هیستروسکوپی می باشند . پاتولوژی های مختلف رحمی میوانند برای باروری زیان اور باشند .اینها شامل پولیپهای اندومتر چسبندگیهای داخل رحم انومالی های مولرین  و موا جهه قبلی با دی اتیل استیل بسترول(DES) می باشد . در این فصل ما مدالیته های مختلف تصویر برداری را مرور نموده و بعلاوه ما تغییرات طبیعی اندومتر را که با این مدالیته ها ممکنست غیر طبیعی جلوه کند مرور خواهیم نمود .  

ادامه مطلب .......... 


ادامه مطلب ...

مروری بر عوارض لاپاروسکوپی


مروری بر عوارض لاپاروسکوپی 


علیرغم تمامی احتیاط های بکار رفته کمپلیکاسیون در اعمال جراحی لاپاروسکوپی نیز اتفاق می افتد. از آنجاییکه این عوارض حتی در اعمال جراحی بسیار آسان نیز ممکن است اتفاق افتد جراح باید قادر باشد تا آنها را بسرعت تشخیص داده و درمان مناسب را بکار برد. البته خطر با میزان پیچیدگی عمل جراحی- مهارت ناکافی جراح و تغییر روش استاندارد عمل افزایش می یابد. هر چقدر عمل جراحی لاپاروسکوپی پیچیده تر باشد میزان مهارت لازم برای انجام آن از اهمیت خاصی برخوردار خواهد بود. لاپاروسکوپی تشخیصی و عقیم سازی لوله ای به روش لاپاروسکوپی از احتمال خطر کمتری برخوردارند و میزان عوارض حین عمل و بعد از عمل کمتر از یک درصد می باشد.(جدول 1- 25) اغلب گزارشات از اعضاء انجمن لاپاروسکوپیستهای زنان امریکا (6- 2) و مراکز ارجاعی ثالثیه می باشد.(7)

میزان عوارض حین عمل و بعد از عمل در 361 خانمی که تحت عمل جراحی هیسترکتومی به روش لاپاروسکوپی جهت درمان بیماری های خوش خیم قرار گرفتند بررسی شد.(8) 

ادامه مطلب....... 

کامران نزهت – فرهاد نزهت – سینا نزهت  

ادامه مطلب ...

چسبندگی های داخل رحم

       

                چسبندگی های داخل رحم   

           بررسی هیستروسکوپیک و درمان  

 


                  

                                         رافائل اف وال 

 

چسبندگی های  داخل رحم هم با حاملگی طبیعی و هم با سیکل قاعدگی تداخل پیدا میکنند و وقتی که زیر دید مستقیم هیستروسکوپ این چسبندگیها آزاد میشوند هم سیکل قاعدگی و هم میزان باروری بهبود قابل ملاحظه ای پیدا میکند.

اتیولوژی و پاتولوژی

چسبندگیهای داخل رحمی در اثر وارد شدن تروما به رحمی که اخیرا حامله بوده است تشکیل میشود و در بیش از 90% موارد توسط کورتاژ ایجاد میگردد. (3-1) معمولا تروما بعلت نیاز به کورتاژ در اثر وقوع خونریزی شدید 4-1 هفته بعد از حاملگی ترم یا پره ترم و یا سقط جنایی رخ میدهد.در این  فاز خاص اندومتر هر ترومایی میتواند لایه بازال اندومتر را لخت نموده یا بکند و موجب شود تا دیواره های رحم بهم چسبیده و یک پل دائمی تشکیل داده و یکنواختی حفره رحم را بهم بزنند. 

  

 ادامه مطلب .........

 

ادامه مطلب ...