بیماریهای زنان زایمان و نازایی

وب لاگ رسمی دکتر رویا پورقربان جراح و منخصص زنان زایمان و نازایی بورد تخصصی از دانشگاه تهران

بیماریهای زنان زایمان و نازایی

وب لاگ رسمی دکتر رویا پورقربان جراح و منخصص زنان زایمان و نازایی بورد تخصصی از دانشگاه تهران

اختلالات جنسی

اختلال انگیختگی جنسی نوعی انحراف پزشکی است که می تواند در طول هر زمان از چرخه جنسی (تمایل، برانگیختگی، ارگاسم، و بازگشتن به مرحله اولیه) به وقوع بپیوندد که این امر می تواند رضایت جنسی مطلوب در حین فعالیت جنسی را کاهش دهد. فردی که دچار یک چنین اختلالی باشد، به برقراری رابطه جنسی تمایل دارد، اما مشکلاتی را در زمینه برقراری رابطه جنسی احساس می کند و متاسفانه در تحریک شدن برای ادامه کار دچار مشکل می شود.

این اختلال پیش تر به عنوان تمایل پایین در خانم ها و سستی در آقایون نام گرفته بود، اما این روزها با پیشرفت علم این مشکل را به این صورت مورد بررسی قرار نمی دهند. ضعف جنسی اکنون به عنوان عدم قابلیت نعوذ شناخته شده و سرد مزاجی در حال حاضر به عنوان مشکل در زمینه برانگیختگی و اشتیاق و اضطراب معنا پیدا می کند.

هم برای آقایون و هم برای خانم ها این شرایط می تواند نوعی بیزاری و یا عدم تمایل به برقراری رابطه جنسی ایجاد نماید. در آقایون این ناتوانی سبب عدم توانایی در نگه داشتن نعوذ و حفظ آن و لذت نبردن تمام و کمال در حین برقراری رابطه جنسی تعریف می شود. در خانم ها هم این اختلال همرا با کاهش میزان ترشح مایع روان کننده برای ادامه نزدیکی می باشد.

ملاحظات

ضعف جنسی موقتی به طور تقریبی در حدود 50% از مردان اتفاق می افتد و ضعف جنسی مزمن از هر 8 نفر یک نفر را به خود مبتلا می سازد که این نوع اختلالات با بالا رفتن سن در آقایون افزایش پیدا می کند. در امریکا بین 20 تا 30 میلیون مرد به این بیماری مبتلا می باشند. در حدود 52 درصد از آقایون بین 40 تا 70 سال هم حدود متفاوتی از کم کاری و یا عدم توانایی در حفظ نعوذ را شاهد هستند.

ضعف جنسی را می توان در دو گروه اولیه و ثانویه طبقه بندی نمود. آقایونی که دارای ضعف جنسی اولیه می باشند، هیچ گاه آنقدر نعوذ نمی شوند که بتوانند رابطه جنسی برقرار کنند. در ضعف جنسی نوع دوم، حالت نعوذ پس از یک دوره نرمال از بین می رود. این امر به طور مکرر اتفاق می افتد بجز مواقعی که بیماری و یا جراحت خاصی صورت بپذیرد.

راه درمان ضعف جنسی نوع دوم قدری راحت تر است چراکه بیمارن قبلاً تجربه عملکرد عادی آلت را داشته اند.

برای نعوذ چند فاکتور مورد نیاز است:

  • ایجاد علاقه و تمایل ذهنی

  • عملکرد نرمال هورمون ها از جمله غده هیپوفیز

  • تستسترون کافی

  • ذخیره غنی خونی در آلت

 

انزال زودرس (زمانیکه ارگاسم خیلی پیش از موقع نرمال حاصل می شود) چیزی جدای ضعف جنسی است و زوجین برای درمان این بیماری باید با پزشک متخصص مشورت کنند.

 

ناباروری در آقایون نیز جدای مقوله ضعف جنسی است. مردی که نمی تواند حالت نعوذ را حفظ کند، ممکن است هیچ مشکلی در بارور کردن همسر خود نداشته باشد. مرد نابارور می تواند به راحتی یک نزدیکی کاملاً طبیعی داشته باشد، اما نمی تواند همسر خود را بارور کند.

 

علائم

 

در خانم ها یا آقایون

 

  • کمبود علاقه به برقراری رابطه جنسی

  • عدم توانایی در ایجاد حس برانگیختگی

  • احساس درد به هنگام برانگیختگی(که در خانم ها شایع تر است)

  • ناباروری

 

در آقایون

 

  • عدم توانایی در نعوذ

  • عدم توانایی در حفط نعوذ برای برقراری رابطه جنسی

  • تاخیر در انزال و یا عدم وجود انزال علیرغم وجود محرک های کافی

  • عدم توانایی در کنترل و زمانبندی انزال

 

در خانم ها

 

  • ناتوانایی در آزاد کردن عضلات واژینال به منظور پذیرش آمیزش

  • کمبود میزان ترشحات روان کننده قبل و در حین برقراری رابطه جنسی

  • ناتوانی در رسیدن به اوج لذت جنسی زنانه

 

دلایل

 

این بیماری می تواند از آغاز و یا پس از تجربه ی دوره ای معین در فرد ایجاد شود. ممکن است به مرور زمان بر شدت آن افزوده شود و یا ممکن است به طور ناگهانی ایجاد شده و خود را به شکل ضعف کلی و یا جزئی جنسی نشان دهد. دلایل بیماری می تواند عوامل مختلف جسمی، روانی و یا هر دو باشد.

 

فاکتورهای احساسی برون فردی (مشکلات زناشویی، عدم وجود اعتماد میان دو طرف) و یا درون فردی (مانند افسردگی، احساس ترس و گناه، وجود آسیب های جنسی در گذشته و غیره) باشد.

 

دلایل جسمانی هم می تواند شامل مواردی از قبیل مصرف مواد مخدر (نظیر: الکل، نیکوتین، نارکتین، قرص های روان گردان) و داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین و سایر داروها باشد. پروستات، جراحی عروق، وجود مشکل در سیستم تنفسی، اختلال غدد مترشحه ماند تیروئید و غدد فوق کلیوی، اختلالات عصبی که به دلیل آسیب های گذشته ایجاد شده باشند (مانند آسیب ستون مهره ها و نخاع) و بیماری هایی نظیر دیابت، تصلب بافت ها، تومور و گاهی سفلیس و کمبود هورمونهایی ماند تستسترون و آندروژن از جمله سایر دلایل بروز این بیماری قلمداد می شوند.

 

ضعف جنسی را معمولاً می توان در 4 گروه متفاوت طبقه بندی نمود: اختلال در امیال جنسی، اختلال در نعوذ، اختلال در ارگاسم و اختلال درد جنسی.

 

اختلال در تمایل جنسی و یا کاهش شهوت به واسطه کاهش میزان تستسترون و یا آندروژن به وجود می آید. سایر موارد می توانند شامل عوامل ذیل باشند: افزایش سن، خستگی، تحت درمان بودن، حاملگی، و یا موارد روانی مانند افسردگی و اضطراب اشاره کرد.

 

دلایل رایج ضعف جنسی

 

  • استفاده از داروهای خاص به ویژه داروهای ضد افسردگی

  • استعمال دخانیات

  • فشارخون بالا

  • اختلالات هورمونی که به واسطه بیماری هایی نظیر دیابت، زخم کبد، که بیشتر در الکلی ها بوجود می آید.

  • مشکلاتی در مورد گردش خون، تصلب شرائین، کم خونی و جراحی های عروقی

  • مشکلات عصب شناختی از جمله وجود بیماری های مختلف، آسیب های بدنی، جراحت

  • مشکلات مربوط به دستگاه ادراری از جمله درآودن پروستات و یا پرتودرمانی

  • کاشت آلت و یا جایگزین سازی آن که به طور مناسب واکنش نشان ندهد

  • افسردگی، اضطراب، خستگی، استرس، ترس، شکست

  • داروهای روان گردان، الکل

  • مشکلات روانی قدیمی

 

اختلال در ارگاسم که می تواند هم خانم ها و هم آقایون را تحت تاثیر قرار دهد، به این شکل است که ارگاسم یا اصلا وجود ندارد و یا در آن تاخیر زیادی دیده می شود. اختلال درد هم در خانم ها خیلی بیش از آقایون شایع می باشد و با نام مقاربت دردناک شناخته می شود. واژینیسم که همان گرفتگی عضلات واژن می باشد، نوعی اسپاسم ناخاسته است می تواند از وجود نزدیکی ممانعت اجاد کند. مقاربت دردناک نیز به دلیل عدم وجود ترشح روان کننده به میزان کافی در خانم ها ایجاد شود که دلیلش شیر دهی، استفاده از ژل ها و کرم های ضد بارداری و ضد پیری، و یا ترس و اضطراب است. گرفتگی عضلات مهبل می تواند به دلیل جراحات جنسی مانند تجاوز، زنا و ارتباط جنسی نامشروع ایجاد شود.

 

ضعف جنسی در سال های جوانی بیش از هر زمان های دیگری شیوع پیدا می کند و بیشتر میان افراد بیست تا سی ساله رواج دارد. بیماری به تریج با افزیش سن از میان رفته و مجدداً در سنین سالخوردگی بروز می کند.

 

ریسک ابتلا به بیماری در برخی شرایط خاص مانند وجود بیماری دیابت، اختلال وابسته به انحطاط سلول های عصبی، بیماری های روانی مزمن، استفاده از الکل، مواد مخدر، عدم توانایی در خفظ ارتباط طولانی مدت، ناهماهنگی مزمن با شریک جنسی فعلی از جمله آنها می باشد.

 

پیشگیری

 

والدین باید بدانند که از همان آغاز باید در مورد مسائل جنسی با کودکان خود دقیق و صادق برخورد کنند. این امر سبب می شود که آنها در بزرگسالی دچار مشکلاتی نظیر اضطراب و عادات ناپسند احساسی نشوند.

 

به هر روی پیش از استفاده از هر گونه درمانی چه خودتان قرص ها را تجویز کنید و چه به پزشک مراجعه کرده و از او کمک بگیرید، باید دستورالعمل و اثرات جانبی دارو را به دقت مطالعه کنید. باید توجه داشته باشید که محدود کردن و قطع مصرف مواد مخدر، دخانیات و الکل به تقویت قوای جنسی کمک چشمگیری می کنند.

 

همچنین زوج هایی که ارتباط خوبی با هم دارند و در مورد مسائل مختلف با هم به بحث و گفتگو می نشینند، شانس بیشتری در غلبه به این بیماری دارند.

 

افرادی هم که قبلاً تجربه آسیب های جنسی را در زندگی خود داشته اند، باید پیش از برقراری رابطه، در کلاس های گروهی و فردی مشاوره خانواده شرکت کنند تا بتوانند با کسانی که به دلخواه خود انتخاب می کنند، رابطه جنسی برقرار کرده و از این رابطه لذت ببرند.

 

درمان

 

به هر حال پزشکان شیوه های درمانی متفاوتی را برای از بین بردن این بیماری در نظر دارند که بسته به آزمایش های گوناگون و شدت بیماری انواع مختلف آنرا تجویز میکنند. در این میان بیمار وظیفه دارد که تاریخچه کلی بیماری خود را برای پزشک خود شرح داده و هم خانم و هم آقا مورد معاینه پزشک قرار بگیرند.

 

نوع درمان بر اساس دلیل ایجاد ضعف جنسی معین می گردد. دلایل ارگانیک که قابل معاینه می باشند، هم از طریق دارو و هم از طریق جراحی قابل درمان می باشند. از جمله دارو هایی که اثر بسزایی دارند می توان به ویاگرا اشاره کرد. این دارو جریان خون را در رگ ها افزایش می دهد و سبب می شود که خونی که در آلت جریان دارد نیز چرخه تند تری را پیدا کند. آقایونی که از داروی های قلب استفاده می کنند و یا مبتلا به بیماری هایی در زمینه تصلب شرائین هستند باید در مصرف این دارو احتیاط کرده و قبل از مصرف حتماً با پزشک خود مشورت کنند. کمبود تستسترون و استروژن نیز با قرص ها و کرم های موضعی قابل درمان می باشند.

 

تحریک ذهنی و سایر شیوه های تمرکز روانی نیز می توانند اثر بسزایی در پروسه تسریع درمان ضعف جنسی بر روی بیماران داشته باشند.

 

برخی از زوجین نیز باید با هم در کلاس های مشاوره شرکت کنند تا به مشکل اصلی خود پی ببرند. برای از میان برداشتن اضطراب، ترس، استرس و تمایل به بازداری احساسات نیز با چند جلسه مشاوره قابل حل خواهد بود. برخی از انواع ضعف های جنسی نیز با دارو و یا جراحی قابل حل نمی باشند. البته مصرف داروهای مختلف می توانند تا حدودی به افراد کمک کرده و ضعف آنها را بهبود بخشد. در برخی موارد نادر ضعف جسمانی سبب ایجاد ناباروری در مردان و نازایی در خانمها می شود.

 

ضعف جنسی که به دلیل ترس از ابتلا به بیماری های ناخواسته جنسی ایجاد میشود باید از مواد محافظ در رابطه جنسی استفاده شود. در این موارد استفاده از مشروبات الکلی به شدت منع می گردد.

 

اگر این مشکل جدی و دائمی باشد باید حتماً با یک متخصص مشورت کنید.

 

ضعف دائمی جنسی می تواند آستانه ای برای بروز بیماری های دیگر نظیر افسردگی باشد. همچنین مشکلاتی را میان زوجین بوجود آورده و سبب جدایی آنها هم میشود

انزال زورس

 

انزال زودرس ,مشکل یک سوم مردان 


ین روزها عده زیادی از مردان به کلینیک سلامت خانواده و ناتوانی جنسی مراجعه می‌کنند تا درباره یکی از مشکلات خود در زمینه ارتباط زناشویی با همسرشان مشاوره کنند. موضوع به این سادگی نیست چون با ایجاد افسردگی و اضطراب در زوجین، موجب اختلال در سلامت روان و رفتار آنان و در برخی موارد پرخاشگری هر دو نفر می‌شود. یکی از همین نمونه‌ها آقایانی بودند که در طی روزهای گذشته از طریق نامه و پیامک، از مشاوران و متخصصان سلامت، درباره مشکل و اختلال خود سوال کرده بودند. آنان به اختلال در خاتمه رابطه زناشویی به صورت زود هنگام دچار شده بود. مشکلی که بسیاری از مردان جوان متاهل و حتی مردانی پس از سال‌ها زندگی مشترک به آن دچار می‌شوند. در این باره بیشتر بدانیم...

پژوهشگرانى که روى این بیمارى کار مىکنند، اعلام کردند که مىتوانند این اختلال را تعریف کنند. به گفته آنها انزال در این بیماران در کمتر از 118 ثانیه از شروع مقاربت صورت مىگیرد.

از طرفی زود انزالی یا انزال زودرس به حالتی گفته می‌شود که فرد زودتر از زمانی که می خواهد به انزال برسد و یا اینکه به حدی زود به انزال برسد که همسرش از ارتباط زناشویی لذت کافی نبرد البته باید انتظارات، واقعگرایانه باشند. این تعریفی است که مورد تایید اکثر متخصصان مسایل جنسی یا سکسولوژی است.


زمان استاندارد انزال

زمان استانداردی برای رسیدن به انزال در نظر گرفته نشده است. با وجود اینکه طبق نظر اکثریت افرادی که در مطالعات شرکت داشته‌اند یک سری زمان‌هایی پیشنهاد شده اما هیچ کدام قطعی نیستند چون این زمان بسته به نظر و رضایت افراد از رابطه زناشویی‌شان از هر زوج تا زوج دیگر متفاوت است اما پیشنهاد شده که اگر در 50 درصد یا بیشتر موارد ارتباط زناشویی انزال زمانی اتفاق افتاد که فرد و یا همسرش راضی نبودند یعنی فرد مشکوک به این اختلال هست و می‌توان وی را مورد تشخیص و درمان قرار داد. در ضمن این مهم است که اول ببینید چه زمانی متوجه شدید که این اختلال را دارید و از کجا متوجه شدید. آیا خودتان ناراحتید؟ همسرتان از روش رابطه راضی نیست و یا از جایی یا کسی شنیدید که مثلا اگر رابطه زناشویی زیر ?? دقیقه باشد، مشکل دارید؟ معمولا گرفتن شرح حال دقیق از زوجین جزو سنجش‌های اولی‌‌ است که برای تشخیص و درمان این اختلال انجام می‌شود، چون رابطه زوج‌ها در ایجاد و یا دامن زدن به این مشکل نقش به سزایی دارد.


دلایل و عواقب

نشانه اصلی انزال زودرس، انزالی غیر قابل کنترل است که قبل از انجام گرفتن رابطه زناشویی و یا مدت زمان بسیار کمی پس از آن با میزان تحریک کم و خلاف میل فرد اتفاق بیفتد. این مساله می‌تواند باعث نارضایتی جنسی در هر دو طرف شده و اضطراب ناشی از این مشکل را بیشتر کند. انزال زودرس یکی از متداولترین اختلال فعالیت زناشویی در مردان است و ممکن است برای هر مردی در بعضی از مراحل زندگی رخ دهد. زود انزالی یا انزال سریع یکی از مشکلات شایع در مردان است. تقریبا یک سوم از مردان دچار انزال زودرس هستند. در این مقاله هرجا صحبت از ارگاسم می‌شود، منظور اوج فعالیت در یک رابطه زناشویی و خاتمه آن است. اکثر موارد انزال زودرس فاقد عامل یا دلیل خاص است. عوامل روانی مثل اضطراب، احساس گناه یا افسردگی نیز ممکن است به انزال زودرس منجر شوند. در برخی موارد، انزال زودرس ممکن است به خاطر عوامل پزشکی مثل مشکلات هورمونی، آسیب‌های جسمی و یا عوارض جانبی بعضی داروها باشد. ابتلا به این عارضه منجر به بروز اختلالات روان مانند اضطراب، افسردگی و سردی روابط زوجین می‌شود و بر روان آنان تاثیر می‌گذارد و به همین علت، بسیار مهم است که درباره این عارضه بیشتر بدانیم و به موقع به مشاور مراجعه کنیم.

متخصص و پزشک مربوطه سابقه فعالیت زناشویی و پزشکی شما را بررسی خواهد کرد و آزمایش کلی را انجام خواهد داد. ممکن است پزشک بخواهد با همسر شما نیز صحبت کند چون انزال زودرس ممکن است دلایل بسیاری داشته باشد. پزشک، آزمایش لازم را انجام می‌دهد تا مشکلات پزشکی فرد را بررسی کند.


روش درمان

در بسیاری از موارد، انزال زودرس خود به خود درمان می شود. انجام تمرینات ریلکسیشن و آرام سازی و استفاده از متدهای منحرف کردن حواس می‌تواند در به تاخیر انداختن انزال کمک کند. در بعضی مردها ترک مصرف دخانیات و مواد مخدر بسیار کمک کننده خواهد بود. متخصص از شما و همسرتان می‌خواهد که روی متدهایی برای به تاخیر انداختن انزال کار کنید. این تکنیک‌ها تشخیص و کنترل احساساتی است که باعث انزال زود رس می‌شود. در سایر موارد برای کاهش حساسیت در آلت تناسلی، استفاده از کاندوم توصیه می‌شود. مشاوره‌ها و رفتار درمانی خط اول درمان این عارضه به شمار می‌رود و می‌تواند اضطراب ناشی از این مساله را کاهش دهد. مرحله بعدی، استفاده از کاندوم است.کاندوم سبب کاهش تحریک پذیری می‌شود. در صورتی که یک کاندوم قادر به این کار نباشد از دو کاندوم می‌توان استفاده کرد ضمن اینکه کاندوم سبب جلوگیری از بیماری‌های مقاربتی و بارداری هم می‌شود. استفاده از دارو، گام سوم در درمان انزال زودرس است. این داروها به این دلیل استفاده می‌شوند که یکی از عوارض جانبی این گونه داروها، جلوگیری از ارگاسم است که باعث به تاخیر انداختن انزال می‌شود.


استفاده از شیوه ماستر و جانسون

این شیوه، در چهارمین مرحله از درمان افراد مبتلا به انزال زودرس انجام می‌گیرد که به همکاری خود فرد و همسرش نیاز مبرم دارد. این روش شامل یادگیری تشخیص و کنترل احساسی است که به ارگاسم منجر می‌شود. این روش نیاز به اراده و تمرین دارد ولی بسیار موثر است. برای آموزش و تمرین این روش باید به مشاوران و متخصصان سلامت جنسی در کلنیک‌های سلامت خانواده مراجعه شود تا با آموزش خصوصی در این باره، کار به نحو موثر صورت گیرد.


درمان‌های موضعی

استفاده از کرم‌ها و اسپری‌های کاهش‌دهنده حس سطحی دستگاه تناسلی نیز سبب کاهش احتمال زود انزالی می‌شود. به یاد داشته باشید که قبل از آغاز فعالیت زناشویی، موضع را با صابون شستشو دهید تا از بیحسی بیشتر آلت جلوگیری شود. متاسفانه از این روش به صورت خودسرانه و بسیار معمول استفاده شده که عوارض زیادی را در پی دارد. استفاده از بی‌حس‌کننده‌های موضعی، در آخرین مرحله از درمان افراد مبتلا به انزال زودرس قرار دارد و به هیچ‌وجه نباید در ابتدای کار از آن استفاده کرد. استفاده از روش‌های موضعی باید با تشخیص و صلاحدید پزشک و براساس سیر درمان و بهبودی باشد.

چگونه زنان میل جنسی‌شان را از دست می‌دهند؟

 

ر بسیاری از زنان کاهش هورمون، استرس های شغلی، مشکلات بین فردی با همسر، یائسگی و سایر مسائل باعث از بین رفتن میل جنسی می شود.

زندگی بدون تمایل جنسی!

از دست رفتن میل جنسی یکی از شایع ترین اختلالات آمیزشی است که زنان زیادی را در سنین مختلف درگیر می کند. برخلاف مردان که عدم توانایی نعوظ شایع ترین مشکل جنسی آنها می باشد، در مورد زنان ترکیبی از مسائل فیزیکی و روحی باعث ایجاد اختلال در میل جنسی می شود و این چیزی است که به راحتی با تجویز یک دارو، درمان پذیر نخواهد بود. اما امروزه به کمک درمان های مختلف ، امکان بازگشت این غریزه به حالت طبیعی را تا حدودی امکان پذیر کرده اند. از دست دادن میل جنسی چیست؟

برخلاف تصور عامه، متخصصان معتقدند که آمیزش جنسی متوالی تاثیری بر میل جنسی و یا خشنودی از آن ندارد.

بعضی ها معتقدند که میل جنسی چیزی فراتر از مشکل مربوط به کاهش این میل است. انگیزش جنسی یک مولفه بیولوژیکی از امیال است که بازتاب آن به صورت میل جنسی خود انگیز شامل تفکر جنسی، تخیل شهوت‌زا و رویا بروز می‌کند.

در واقع نتیجه سیگنال بدن چیزی مشابه کردار جنسی است. میل و انگیزش جنسی به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد. اما میل جنسی ترکیبی از فاکتورهای روانی و بین فردی را نیز در بر می‌گیرد که در مجموع باعث آمادگی برای انجام آمیزش است.

بالاتر و فراتر از شهوت چیزی مشابه صمیمیت در روابط باعث ایجاد آمادگی برای آمیزش جنسی می شود.

به عنوان مثال اگر شما از همسر خود ناراحت باشید ، ممکن است در آن برهه زمانی دچار شهوت شوید ولی حاضر نخواهید بود به همسر خود نزدیک شوید. بنابراین تمامی جنبه های موثر در میل جنسی باید مورد آزمایش قرار گیرد تا دلیل اصلی مشکل مشخص شود. شایع ترین عوامل از دست رفتن میل جنسی در زنان عبارتند از:

1- مشکلات روابط بین فردی: مسائل عملکردی همسر، عدم رضایت روحی در روابط، تولد فرزند و تبدیل شدن به پرستار کودک باعث کاهش میل جنسی می شود.

2-تاثیرات اجتماعی فرهنگی: استرس‌های شغلی، فشار همگنان و تصاویر رسانه ای از جنسیت می‌تواند به طور منفی میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

3-کاهش تستسترون: هورمون تستسترون میل جنسی مردان و زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سطح تستسترون در دهه 20 زندگی زنان در اوج مقدار خود می‌باشد و سپس به موازات افزایش سن مقدار آن نیز به طور متوالی کاهش خواهد یافت تا دوران یائسگی شروع شود، هر چند که دوران یائسگی نیز پایان میل جنسی در همه زنان نیست.

4-مشکلات بالینی: بیماری‌های روحی مثل افسردگی یا اختلالات تیروئیدی، اندرومتروز و یا فیبرویدز میل جنسی زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

5-داروها: بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی خاص، داروهای کاهنده فشار خون و داروهای ضد بارداری خوراکی باعث کاهش میل جنسی می شود.

6-سن: سطح خون حاوی آندروژن به موازات افزایش سن مدام در حال کاهش خواهد بود.
درمان

بدلیل اینکه این اختلال حاصل ترکیبی از مسائل فیزیکی و روحی است، لذا ترکیبی از درمان ها برای رفع این اختلال لازم است.

1- مشاوره فردی/ درمان جنسی: درمان جنسی برای افراد و زوجین بسیار موثر است. عدم میل جنسی معمولا هر دو طرف را تحت تاثیر قرار می دهد و لذا مشاوره هر دو می تواند بسیار موثر و مفید واقع شود.

2-تعویض داروها و یا تغییر در میزان مصرف: اگر دلیل اصلی اختلال داروها باشد، تغییر در نوع دارو  و استفاده از درمانهای جایگزین توصیه می شود. به عنوان مثال اگر داروهای ضد بارداری خوراکی باعث کاهش سطح تستسترون شده می توان از روش های دیگر ضد بارداری که غیر هورمونی است استفاده کرد.

3-توجه به مشکلات بالینی: درمان امراض خاص مثل فیبروئید به کمک جراحی می تواند مفید باشد.

4-استروژن های واژنی: در زنان یائسه، خشکی واژن که دلیل اصلی عدم رضایت از آمیزش است به کمک کرم استروژن واژنی قابل درمان است.

5-درمان تستسترون: با اینکه هورمون یا داروی خاصی برای درمان مشکلات جنسی وجود ندارد، اما بعضی متخصصان زنان و زایمان استفاده از این هورمون را برای افزایش سطح آن به حد طبیعی پیشنهاد می کنند.